โรคพุ่มแจ้มันสำปะหลังอีกหนึ่งโรคที่ควรเฝ้าระวังในช่วงฤดูฝน

เข้าสู่ช่วงต้นฝน นอกจากโรคหัวเน่าที่มักจะพบในฤดูกาลนี้แล้ว เกษตรกรผู้ปลูกมันสำปะหลังควรเฝ้าระวังการระบาดของโรคพุ่มแจ้มันสำปะหลัง

โรคพุ่มแจ้มันสำปะหลังพบการระบาดช่วงแรกในจังหวัดระยอง โดยอาการของโรคมักสังเกตได้อย่างชัดเจนช่วงระยะ 4 – 5 เดือนในแปลงปลูก อาการพบลำต้นเตี้ยหรือแคระแกรน ข้อปล้องสั้น แตกยอดเป็นพุ่มฝอย ใบมีสีเหลืองไปจนถึงเหลืองซีด ส่งผลให้คุณภาพผลผลิตลดลงและเปอร์เซ็นต์แป้งต่ำ

ในการศึกษาช่วงแรกพบว่าเชื้อสาเหตุของโรคนี้คือเชื้อไฟโตพลาสมา (phytoplasma) แต่ในปัจจุบันมีการทดลองและงานวิจัยที่พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเชื้อสาเหตุหลักของโรคพุ่มแจ้มันสำปะหลังในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้คือ เชื้อรา Ceratobasidium theobromae ซึ่งเป็นเชื้อราตัวเดียวกับที่ทำให้เกิดโรคกิ่งแห้งในพืชโกโก้ (vascular streak dieback)

โดยเชื้อราดังกล่าวเข้าทำลายท่อลำเลียงน้ำของพืชและแสดงอาการคล้ายการเข้าทำลายของไฟโตพลาสมา คือ เข้าทำลายท่อลำเลียงของพืช ท่อลำเลียงของมันสำปะหลังที่เป็นโรคจะมีสีน้ำตาลเข้มจนถึงมีสีดำ

หากพบอาการต้นมันสำปะหลังที่แสดงอาการของโรคพุ่มแจ้สามารถจัดการได้ดังนี้
1. บำรุงรักษาต้นมันสำปะหลังเช่นการให้น้ำ ปุ๋ย และปรุงปรุงดินอย่างเหมาะสม เพื่อให้ต้นแข็งแรง
2. ตัดบริเวณที่เป็นโรคออกเลยจากจุดที่เป็นโรคอย่างน้อย 30 เซนติเมตร เพื่อป้องกันไม่ให้เชื้อราลุกลามไปบริเวณอื่น
3. ใช้ท่อนพันธุ์ที่สะอาดและปลอดเชื้อในการปลูก